زیـــــــــــــــــــرانـــــــــــــــــــگ

           زیرانگ وطنم روح و خون و تنم
           هــرگز نبـرم زیاد این وطنـــــم

           زکــــلات وبـــرکه ی پرآبــــش
           نبیند بمثلش کسی درخوابش

            به جوانان ودختران با وفایـــش
            به مردان وزنــــان با خدایــــش

             مردان با ایــمان ونمازخــــوانش
             مانند صالح وخلیل قرآن خوانش

            صدحیف شدرفتند این بزرگـــــان
           فسادوشراب سرکشیدزاین مکان

           خرمـای مدینه آرزو بود وآب زمـــزم
            کسی نبوددنبــال شراب ودود و زن

             لبـــاس بلنــد و سفید بودبرتــــــن
            نه زنجیر یودونه دستبندونه گردنبند

             زشــت وقبیح بود شنیع و ننــــــــگ
           دعوا وجنـــگ و پوشیدن لباس تنـــــگ

             مادران بـــــــــودن باحیا با حجــــــــاب
            صورتها پوشیده بود با برقع ونقـــــــــاب
         
              زپس کوچه هایش بود نوای قـــــــران
              نه فکرجفتی بودونه لوتی ونه آوازخوان

               برادرم و خواهرم باش زیاد قیــــــامت
               نه شراب و نه ثروت توراکندحمــــــایت

               ما که گفــــــــتیم زبــــاب هــــــــدایت
               دگر بر تو نبـــاشد جای شــــــــــکایت

                بازگویم زیرانـــــگ وطنم پاره ی تنـــم
                هــرگزنبـــرم زیــــــــاد این وطــــــــنم